نفخ یا ورم محدوده معده یا شکم ممکن است به علل مختلفی شامل اختلالات گوارشی، تغییرات هورمونی و حتی داروها بروز کند. در کنار نفخ یا ورم شکم، این امکان وجود دارد که شخص متوجه شود که بدون تغییری در ورزش یا رژیم غذایی معمول خود دچار افزایش وزن شده است. بنابراین – وقتی این دو علامت یعنی نفخ معده و افزایش وزن با همدیگر بروز می‌کنند چه معنایی دارند؟

بیگورکسیا که به نام دیسمورفی عضلانی نیز شناخته می‌شود یک اختلال سلامت است که می‌تواند باعث گردد تا شخص مداوماً در فکر عضله‌سازی برای بدن خود باشد. بیگورکسیا دارای برخی علایم مشابه با دیگر اختلالات مثل آنورکسیا نرووسا است و نوعی اختلال دیسمورفیک بدن به شمار می‌رود. چنین به نظر می‌رسد که بیگورکسیا به ویژه در بزرگسالان جوان رو به افزایش دارد.

دمای نرمال بدن انسان در حدود 98.6 درجه فارنهایت (37 درجه سلسیوس) است، و با وجود این دمای مزبور ممکن است در طول روز مختصری افزایش یا کاهش یابد. تب زمانی شروع می‌شود که دمای بدن به 100.4 درجه فارنهایت (39.4 درجه سانتی‌گراد) یا بالاتر می‌رسد. دمای بین 100.4 (38 درجه سانتی‌گراد) درجه و 102.2 درجه فارنهایت (39 درجه سانتی‌گراد) تب خفیف تلقی می‌شود؛ دمای بالای میزان اخیر تب بالا قلمداد می‌گردد. تب به خودی خود بیماری نیست. در عوض، بالا رفتن حرارت بدن نشانه‌ای از آن است که سیستم ایمنی کودک شما به سختی کار می‌کند تا با برخی انواع مهاجمان - معمولاً یک ناخوشی یا عفونت - مقابله کند.

نورالژی اینترکوستال یک اصطلاح فراگیر است. این اصطلاح به درد نوروپاتیک اشاره دارد که در عصب‌های اینترکوستال ایجاد می‌شود. همان گونه که در یکی از مطالعات توضیح داده شده است علت این درد می‌تواند عوامل مختلفی باشد. یکی از علل بیشتر شایع نورالژی اینترکوستال تحریک بافت و عصب پس از توراکوتومی است. توراکوتومی‌ها مداخلات جراحی هستند که در آنها جراح قفسه سینه را، اغلب برای جراحی ریه‌ها، باز می‌کند. یک علت متداول دیگر برای نورالژی اینترکوستال فعالیت مجدد عفونت هرپس یا زونا است. این بازفعال شده ویروسی یک عفونت فعال نیست اما باعث بروز راش دردناکی می‌شود که اغلب در اطراف قفسه سینه و شکم ایجاد می‌شود.

انوسکپی (آنوسکپی) یک اقدام ساده پزشکی است که به پزشک در شناسایی ناهنجاری‌های دستگاه معده‌ای - روده‌ای مشخصاً در ناحیه مقعد و راست روده (رکتوم) کمک می‌کند. برای انجام انوسکپی پزشک وسیله‌ای به نام انوسکپ را وارد مقعد شخص می‌‎کند. انوسکپ معمولاً از جنس پلاستیک (یک بار مصرف) یا فولاد ضد زنگ (قابل استریل شدن) است. انوسکپ به دکتر امکان می‌دهد تا نگاهی دقیق به بافت محدوده مقعد - راست روده شخص بیندازد. انوسکپی می‌تواند چند اختلال و بیماری مختلف تأثیرگذار بر قسمت تحتانی روده‌ها را شناسایی کند که عبارتند از: سرطان، شقاق مقعد، هموروئید (ورم وریدها در اطراف مقعد و / یا راست روده)، پولیپ‌های راست روده

برای بسیاری از افراد سکس یک فعالیت فیزیکی است که می‌تواند محرک علایم بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) باشد. این وضعیت می‌تواند پیش از مقاربت جنسی یا در کوران آن باعث ایجاد سوزش سر دل، ریفلاکس اسید، و تنگی نفس شود. چنین شرایطی می‌تواند باعث کاهش لذت ناشی از سکس گردد. بیماری ریفلاکس معده به مری عموماً یک اختلال گوارشی مزمن است که می‌تواند باعث گردد تا اسید معده یا محتویات آن به عقب برگشته وارد مری شوند. این وضعیت زیر عنوان ریفلاکس اسید شناخته می‌شود. ریفلاکس به عنوان نتیجه سوء عملکرد اسفنکتر تحتانی مری (LES) بروز می‌کند. اسفنکتر تحتانی مری لوله‌ای عضلانی است که بین مری و معده جای گرفته است.

پرولوتراپی یک روش درمانی جایگزین است که می‌تواند در ترمیم بافت‌های بدن کمک کند. این روش همچنین به نام درمان تزریق احیاگر یا تکثیر درمانی شناخته می‌شود. بر مبنای نظر کارشناسان این عرصه، ایده پرولوتراپی به هزاران سال پیش برمی‌گردد. انواع مختلفی از پرولوتراپی وجود دارد اما تمامی آنها هدف تحریک بدن در راستای ترمیم خود را دنبال می‌کنند. پرولوتراپی دکستروز یا سالین شامل تزریق محلول قندی یا نمکی به داخل یک مفصل یا قسمت دیگری از بدن برای درمان طیفی از اختلالات است.

اصطلاح بیماری کبد توصیف‌گر چند نوع مختلف اختلالات پزشکی است که به کبد آسیب می‌زنند و به کاهش عملکرد آن منجر می‌شوند. انواع مختلفی از بیماری کبد وجود دارد که ممکن است در کنار سایر عوامل بر اثر ویروس، اختلالات ژنتیکی، و سرطان بروز کنند. انواع درمان می‌توانند برخی بیماری‌های تأثیرگذار بر کبد را علاج کنند و مانع از آن شوند که این بیماری‌ها به نارسایی کبد که تهدیگر حیات است منجر شود. بیماری کبد ممکن است حاد یا مزمن باشد. بیماری کبدی حاد زمانی بروز می‌کند که چیزی به شکل ناگهانی به کبد آسیب می‌رساند. بیماری کبدی مزمن زمانی ایجاد می‌شود که اختلالی که ایجاد شده است صدمه زدن به کبد را به مدت 6 ماه یا بیشتر ادامه می‌دهد.

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) اختلالی شامل عدم تعادل هورمونی و مشکلات متابولیسم است. این بیماری بر تخمدان‌ها تأثیر می‌گذارد اما لزوماً به ناباروری منجر نمی‌شود. در هر حال PCOS یک علت شایع ناباروری است. بر مبنای تخمین‌های موجود 5 تا 13 درصد زنان در سنین بچه‌دار شدن دچار PCOS هستند اما این اختلال قابل درمان است. نشانه‌ها و علایم PCOS معمولاً خود را در اواخر جوانی یا اوایل بزرگسالی زنان نشان می‌دهند.