افسردگی در نوجوان یا افسردگی نوجوانی – علایم، علل، تشخیص، و درمان

• مایو کلینیک
• ترجمۀ فرهنگ راد

افسردگی در نوجوان یک اختلال جدی در سلامت روانی است که باعث ایجاد حس مداومی از اندوه و فقدان علاقه به فعالیت می‎شود. افسردگی در نوجوان بر چگونگی فکر کردن در نوجوانان، احساسات و رفتار آنان تأثیر گذاشته و می‎تواند سبب بروز مشکلات عاطفی، عملکردی و جسمانی شود. اگرچه امکان بروز افسردگی در هر سنی وجود دارد، علایم این بیماری ممکن است در میان نوجوانان و بزرگسالان متفاوت باشد.
مسائلی مثل فشار همسن و سال‌‏ها، انتظارات مربوط به تحصیل و تغییرات جسمانی می‎تواند فراز و فرودهای بسیاری در نوجوانان ایجاد کند. اما در مورد برخی نوجوانان این موارد چیزی بیش از احساسات گذرا است - آنها نشانه‎های افسردگی هستند.
افسردگی در نوجوان نوعی ضعف یا چیزی نیست که بتوان به نیروی اراده بر آن غلبه کرد - افسردگی عواقب جدی در پی دارد و نیازمند درمان طولانی مدت است. در مورد برخی نوجوانان علایم افسردگی بر اثر استفاده از دارودرمانی و مشاوره روان‎شناختی فروکش می‎کند.

[مطالب این مقاله:]
علایم
علل
تشخیص
درمان

علایم افسردگی در نوجوان
نشانه‎ها و علایم افسردگی در نوجوان شامل تغییراتی در مقایسه با طرز تلقی و رفتار در گذشته است که می‎تواند سبب ایجاد پریشان‎حالی و مشکلاتی در محیط تحصیل، فعالیت‎های اجتماعی یا دیگر عرصه‎های زندگی شود.
علایم افسردگی ممکن است از نظر شدت متفاوت باشند اما تغییرات ایجاد شده در احساسات و رفتار نوجوان ممکن است شامل موارد تشریح شده در ادامه این مقاله باشد.

تغییرات عاطفی
مردم باید در مورد تغییرات زیر در نوجوانان خود هشیار باشند:
• احساس اندوه که ممکن است شامل دوره‎های گریستن بدون علت مشخص باشد
• احساس ناامیدی یا پوچی
• خلقیات تحریک‎پذیر یا آزردگی
• از کوره به در رفتن یا احساس خشم حتی در مورد مسائل کوچک
• از دست دادن علاقه نسبت به فعالیت‏های نرمال
• از دست دادن علاقه نسبت به خانواده یا دوستان یا تعارض با آنان
• کاهش عزت نفس
• احساس بی‎ارزش بودن یا گناه
• تمرکز بر نارسایی‎های گذشته یا خودملامت‎گری بیش از حد یا انتقاد از خود خارج از قاعده
• حساسیت بیش از حد نسبت به عدم پذیرش یا نارسایی‎ها و نیاز به اطمینان‎بخشی بیش از میزان معمول
• دشواری در تفکر، تمرکز، تصمیم‎گیری و به یاد آوردن مسائل
• حس ادامه‏دار اینکه زندگی و آینده تلخ و ترسناک است
• تفکر مداوم در مورد مرگ، مردن یا خودکشی

تغییرات رفتاری
مردم باید در مورد تغییرات رفتاری به شرح زیر در نوجوانان هشیار باشند:
• خستگی و فقدان انرژی
• اینسومنیا یا خوابیدن بیش از حد
• تغییرات اشتها - کاهش اشتها و کاهش وزن یا افزایش ولع نسبت به غذا و افزایش وزن
• مصرف مواد مخدر و مشروب الکلی
• سردرگمی یا بی‎قراری - برای مثال تند تند بالا و پایین رفتن، تکان تکان دادن دست‎ها یا ناتوانی در آرام گرفتن
• کاهش سرعت تفکر، تکلم یا حرکات بدنی
• شکایت مداوم از دردهای غیر قابل توضیح بدنی و سردرد، که ممکن است بهانه‎ای برای مراجعه مداوم به پزشک باشد
• انزوای اجتماعی
• عملکرد ضعیف تحصیلی یا غیبت‎های مکرر در مدرسه
• بی‎مبالاتی در مورد وضعیت ظاهری
• طغیان‎های خشم، رفتارهای اختلال‎گرایانه یا بی‎پروا یا دیگر رفتارهای خارج از عرف
• خودآزاری - برای مثال بریدن اعضاء، سوزاندن آنها یا پیرسینگ یا تاتو کردن بیش از حد
• طراحی برنامه برای خودکشی یا کوشش برای خودکشی

آنچه نرمال است و آنچه نرمال نیست
ممکن است توضیح تفاوت میان فراز و فرودهایی که صرفاً قسمتی از افسردگی در نوجوان محسوب می‎شوند دشوار باشد. مردم باید با نوجوانان خود حرف بزنند. مردم باید سعی کنند تا مشخص شود که نوجوان قادر به مدیریت احساسات چالش‌برانگیز خود است یا اینکه مقهور آنها شده است.

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
اگر علایم افسردگی ادامه داشته باشند یا در زندگی نوجوان اختلال ایجاد کنند مردم باید با یک متخصص کارآزموده در مسأله سلامت روانی برای کار با نوجوان مشورت کنند. پزشک خانواده یا متخصص کودکان برای این منظور نقطه شروع خوبی است.
علایم افسردگی احتمالاً به خودی خود برطرف نمی‎شوند - و این علایم ممکن است تشدید شده و در صورت عدم درمان به بروز مشکلات دیگری منجر گردند. نوجوانان افسرده ممکن است در خطر خودکشی قرار داشته باشند حتی اگر علایم افسردگی چندان شدید به نظر نرسند.
اگر فردی نوجوان بوده و احتمال افسرده بودن را در مورد خود مطرح ببیند - یا اگر فردی علایم افسردگی را در دوست خود مشاهده کند - برای کمک گرفتن نباید تعلل به خرج دهد. در این شرایط باید با پزشک یا یکی از مسؤولان مدرسه صحبت کرد. فرد در معرض افسردگی یا باخبر از افسردگی نوجوانی نزدیک به خود باید در مورد نگرانی‎هایش با دوستان نزدیک، بزرگ‎تر معنوی، آموزگار یا فرد مورد اعتماد صحبت کند.

چه هنگامی به کمک فوری نیاز است
خودکشی اغلب با افسردگی همراه است. اگر کسی در مورد خود شک به اقدام به خودکشی یا خودآزاری داشته باشد، باید بلافاصله با اورژانس تماس بگیرد.
در عین حال اگر کسی دارای افکار مربوط به خودکشی باشد می‎تواند گزینه‎های زیر را در مد نظر قرار دهد:
• با متخصص سلامت روانی صحبت کند
• متخصص مراقبت‎های اولیه یا دیگر متخصصان مراقبت‌های پزشکی را خبر کند
• به یکی از دوستان نزدیک یا افراد مورد علاقه متوسل شود
• با نهادهای مذهبی یا افراد دارای نفوذ معنوی یا کس دیگری در جامعه اعتقادی خود تماس بگیرد
اگر یک دوست یا یکی از افراد مورد علاقه در معرض اقدام به خودکشی بوده یا سابقۀ چنین کاری را داشته باشد، فرد باید:
• با فرد در معرض خطر باقی بماند یا از تنها نبودن وی مطمئن شود
• بلافاصله اورژانس خبر کند
• یا اگر برای فرد مقدور و امری ایمن است خود فرد در معرض خطر را به نزدیک‎ترین بخش اورژانس منتقل سازد
هرگز نباید تفسیرهای مربوط به خودکشی یا نگرانی در این مورد را نادیده گرفت. همیشه در این مورد باید به دنبال کمک بود.

علل افسردگی در نوجوان
علت بروز افسردگی به طور دقیق مشخص نیست، اما طیفی از مسایل شامل موارد زیر در آن دخالت دارند:
• شیمی بیولوژیکی. نوروترانسمیترها (انتقال دهنده‌‏های عصبی) به طور طبیعی مواد شیمیایی را در مغز ایجاد می‎کنند که وظیفۀ آنها انتقال پیام‎ها به دیگر قسمت‎های مغز و بدن است. وقتی این مواد شیمیایی غیر نرمال یا دچار اختلال باشند، عملکرد گیرنده‎های عصبی و سیستم عصبی تغییر می‎کند و این تغییر به افسردگی منجر می‎شود.
• هورمون‎ها. تغییرات در تعادل هورمونی بدن ممکن است در ایجاد یا تحریک افسردگی دخالت داشته باشند.
• روندهای ارثی. افسردگی در مردمی بیشتر شایع است که خویشاوندان خونی آنان نیز دچار این بیماری بوده‎اند.
• ترومای اوایل کودکی. اتفاقات تروماتیک دوران کودکی مثل سوءاستفاده فیزیکی یا عاطفی، فقدان پدر یا مادر، می‎تواند سبب ایجاد تغییراتی در مغز شود که فرد را در برابر افسردگی آسیب‌پذیرتر می‎کنند.
• الگوهای تفکرات منفی اکتسابی. افسردگی در نوجوان ممکن است با اکتساب احساس بی‌پناهی مرتبط باشد بیش از آنکه فرد احساس کند که قادر است راه‎حل‎هایی برای رفع چالش‎های زندگی بیابد.

ریسک فاکتورها
بسیاری عوامل شامل موارد فهرست زیر ریسک ایجاد افسردگی در نوجوان را افزایش داده یا محرک بروز آن می‎شوند:
• داشتن مشکلاتی مثل چاقی، مشکل با همسن و سال‎ها، قرار داشتن درازمدت در معرض قلدری یا مشکلات تحصیلی که به شکل منفی بر عزت نفس تأثیر می‎گذارند
• قربانی خشونت یا شاهد بروز آن بودن، مثل موردی از سوءاستفاده جنسی
• داشتن اختلالات دیگری مثل اختلال دوقطبی، اختلال اضطراب، اختلال شخصیتی، آنورکسی یا بولیمی
• داشتن مشکل در یادگیری یا اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه (ADHD)
• دچار بودن به درد مداوم یا بیماری مزمن جسمانی مثل سرطان، دیابت یا آسم
• دچار بودن به ناتوانی جسمانی
• دچار بودن به برخی مشکلات شخصیتی مثل کمبود عزت نفس یا وابستگی بیش از حد، انتقاد از خود یا بدبینی
• سوءمصرف الکل، نیکوتین یا دیگر مواد مخدر
• گای، لزبین، دوجنس‌گرا یا دوجنسیتی بودن در محیط‎‎های غیر حمایتگر
تاریخچه خانوادگی و مشکلات با خانواده یا دیگران مثل موارد فهرست زیر نیز می‎توانند ریسک ابتلاء به افسردگی را در نوجوانی افزایش دهند:
• داشتن والد یا والده، پدربزرگ یا مادربزرگ یا یک خویشاوند خونی مبتلاء به افسردگی، اختلال دوقطبی یا الکلیسم
• داشتن عضوی با سابقۀ خودکشی در خانواده
• داشتن خانواده دچار مشکلات عملکردی و تضاد و تعارض
• داشتن سابقۀ اتفاقات استرس‎زای اخیر در زندگی مثل طلاق والدین، حضور یکی از والدین در مراکز سرویس‌های نظامی یا مرگ یکی از نزدیکان

عوارض
افسردگی درمان نشده می‎تواند به بروز مشکلات عاطفی، رفتاری و سلامت جسمانی منجر شود که به تمامی جنبه‎های زندگی نوجوان تأثیر منفی دارند. عوارض مرتبط به افسردگی در نوجوان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• سوء مصرف الکل و مواد مخدر
• مشکلات تحصیلی
• تضادهای خانوادگی و مشکلات ارتباطی
• درگیر شدن در مشکلات سیستم قضایی نوجوانان
• خودکشی

پیشگیری
هیچ راه قابل اطمینانی برای پیشگیری از خودکشی وجود ندارد. به هر حال، راهکارهای زیر ممکن است مفید باشند:
• برداشتن قدم‎هایی در مسیر کنترل استرس
• ایجاد دوستی با دیگران و استفاده از حمایت اجتماعی
• آغاز درمان در ابتدای بروز نشانه‎های مشکل
• قرار گرفتن تحت درمان مداوم در صورت وجود توصیه در این مورد

تشخیص افسردگی در نوجوان
وقتی ظن به وجود افسردگی در میان باشد پزشک به طور معمول آزمون‎ها و تست‎های زیر را انجام خواهد داد.
• معاینه جسمانی. دکتر یک معاینه جسمانی انجام داده و سؤالاتی ریشه‌ای در مورد مشکلات سلامت نوجوان مطرح خواهد کرد تا به درکی عمقی در مورد علت بروز افسردگی برسد. در برخی موارد این احتمال هست که افسردگی به وجود یک مشکل زیربنایی پزشکی مرتبط باشد.
• تست‎های آزمایشگاهی. برای مثال، پزشک انجام یک تست خون موسوم به شمارش کامل خون را برای بررسی وضعیت تیروئید انجام خواهد داد تا در مورد کامل بودن عملکرد غده مزبور اطمینان پیدا کند.
• ارزیابی روان‎شناختی. ارزیابی مزبور شامل گفت و شنید با نوجوان در مورد افکار، احساسات و رفتار وی بوده و ممکن است در این مورد از پرسشنامه استفاده شود. این کار برای تشخیص بیماری و بررسی عوارض مرتبط به آن مفید خواهد بود.
پزشک ممکن است از مقیاس‎ها و موازین تشریح شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، که توسط "انجمن آمریکایی روان‎پزشکی" منتشر شده است برای تشخیص افسردگی اساسی استفاده کند.

انواع افسردگی
علایم افسردگی اساسی ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برای روشن کردن نوع افسردگی مبتلابه نوجوان شما، پزشک ممکن است از یک نوع خاص یا تعداد بیشتری از انواع افسردگی نام ببرد که به معنی افسردگی دارای ویژگی‎های خاص است. برخی مثال‎ها در این مورد عبارتند از:
• دیسترس اضطرابی - افسردگی با بی‎قراری نامعمول یا نگرانی در مورد اتفاقات محتمل یا از دست دادن کنترل
• ویژگی‎های مالیخولیایی - افسردگی مالیخولیایی افسردگی شدیدی توأم با فقدان پاسخ‎دهی به چیزهایی است که در گذشته برای فرد عامل ایجاد لذت بودند و با بیدار شدن در صبح زود، وخامت خلق و خو در طول اوقات صبح، تغییرات اساسی در اشتها، و احساس گناه، سردرگمی یا تنش همراه است
• ویژگی‎های اتیپیکال - افسردگی شامل توانایی رسیدن به وجد و سرور موقتی توسط اتفاقات شاد، افزایش اشتها، نیاز بیش از حد به خواب، حساسیت نسبت به پس زده شدن، و احساس سنگینی در دست یا پا مشخص می‎شود

اختلالات دیگری که می‎توانند سبب بروز علایم افسردگی شوند
چند اختلال دیگر شامل بروز افسردگی به عنوان یک علامت هستند. تشخیص صحیح در این مورد کلید دستیابی به درمان مناسب است. پزشک یا متخصص مراقبت‎های پزشکی کمک خواهد کرد تا مشخص شود که افسردگی بر اثر کدام یک از موارد زیر ایجاد شده است:
• اختلال دوقطبی I و II. این اختلالات خلقی شامل نوسانات خلقی هستند که طیفی از بالای بالا تا پایین پایین را شامل می‎شوند. گاهی از اوقات ایجاد تمایز میان اختلال دوقطبی و افسردگی دشوار است.
• اختلال سیکلوتیمیک. این اختلال شامل نوسانات اوج و فرود خلقی خفیف‎تر از اختلال دوقطبی است.
• اختلال بی‎نظمی خلقی مختل کننده. این اختلال خلقی در کودکان شامل تحریک‎پذیری و خشم مزمن و شدید با تنش‌های خلقی انفجاری مکرر است. این اختلال به طور معمول درون اختلال افسردگی یا اختلال اضطرابی در طول سال‎های نوجوانی یا بزرگسالی شکل می‎گیرد.
• اختلال افسردگی مداوم. این اختلال که برخی اوقات دیس‎تیمیا نامیده می‎شود، شکل کمتر شدید اما مزمن افسردگی است. در حالی که اختلال مزبور معمولاً ناتوان کننده نیست، می‎تواند از عملکرد نرمال فرد در زندگی روزانه ممانعت کند و در کل زندگی فرد ادامه یابد.
• اختلال دیس‎فوریک پیش از قاعدگی. این اختلال شامل علایم افسردگی همراه تغییرات هورمونی است که یک هفته پیش از قاعدگی آغاز می‎شود و چند روز پس از آغاز علایم پریود عادت ماهانه بهبود می‎یابد، و در پایان پریود به حداقل می‎رسد یا به طور کامل برطرف می‎شود.
• دیگر علل افسردگی. این شامل انواع افسردگی ناشی از مصرف تفننی مواد مخدر، برخی داروهای تجویزی یا دیگر اختلالات پزشکی است.

درمان افسردگی در نوجوان
انتخاب درمان به نوع و شدت علایم افسردگی در نوجوان بستگی دارد. در مورد اغلب نوجوانان دچار افسردگی ترکیب گفتاردرمانی (روان‎درمانی) و دارودرمانی بسیار مؤثر است.
اگر نوجوان دچار افسردگی شدید بوده یا در معرض خطر آزار رساندن به خود قرار داشته باشد، وی ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و مشارکت در یک برنامه درمان سرپایی تا زمان بهبود علایم پیدا کند.
در اینجا نگاهی از نزدیک به گزینه‎های درمان افسردگی خواهیم داشت.

دارودرمانی
FDA دو دارو را برای افسردگی نوجوانان تأیید کرده است - فلوکستین (پروزاک) و اسیتالوپرام (لکسپرو). مردم باید در مورد گزینۀ دارویی مناسب برای نوجوان مبتلاء به افسردگی خود، اثرات جانبی این داروها و مقایسه فواید و مضرات آنها با پزشک مشورت کنند.

هشدار FDA
اغلب داروهای ضد افسردگی عموماً ایمن هستند، اما FDA الزام کرده است که تمامی داروها حامل یک "جعبه سیاه" هشدار باشند که در آن سختگیرانه‎ترین هشدارها برای تجویز دارو ذکر شده است. در برخی موارد، کودکان، نوجوانان و بزرگسالان زیر سن 25 سال ممکن است بر اثر مصرف داروهای ضد افسردگی به ویژه در طول چند هفته نخست مصرف این داروها یا در برهه تغییر دوز مصرف آنها در معرض خطر افزایش افکار مربوط به خودکشی قرار گیرند.
هر فرد مصرف کننده داروهای ضد افسردگی باید برای پایش علایم تشدید افسردگی یا بروز رفتار نامعمول، به ویژه در هنگام آغاز مصرف یک داروی تازه یا تغییر دوز مصرف دارو از نزدیک تحت نظر باشد. اگر نوجوانی در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی افکار خودکشی در سر داشته باشد، باید برای دریافت کمک اورژانسی بلافاصله با پزشک تماس گرفته شود.
در مورد اغلب نوجوانان فواید مصرف دارو عموماً بر ریسک‎های ناشی از این رویکرد چربش دارد. باید این موضوع را به خاطر داشت که مصرف داروهای ضد افسردگی در درازمدت و از طریق بهبود خلق و خو باعث کاهش خطر اقدام به خودکشی می‎شوند.

یافتن داروی درست
هر انسانی متفاوت است، بنابراین یافتن داروی صحیح برای هر جوانی ممکن است به برخی آزمون و خطاها نیاز داشته باشد. این کار مستلزم ممارست است زیرا برخی داروها برای نشان دادن تأثیر کامل و نیز عوارض جانبی خود به هفته‌ها زمان نیاز دارند تا بدن خود را با آنها وفق دهد. باید نوجوان مصرف کننده دارو را تشویق کرد تا تسلیم نشود و دنباله کار را رها نکند.
ویژگی‎های ارثی نقشی در چگونگی تأثیر داروهای ضد افسردگی ایفا می‎کنند. در برخی موارد، در صورتی که امکانش وجود داشته باشد نتایج تست‎های ژنتیک (از طریق تست خون یا سواب داخل گونه) ممکن است سرنخ‌هایی در مورد بدن فرد در مورد پاسخگو بودن آن در مورد داروهای ضد افسردگی خاص به دست دهد. در هر حال، متغیرهای دیگری نیز در کنار مسائل ژنتیکی ممکن است در مورد پاسخگو بودن فرد به دارو اثرگذار باشند.

مدیریت دارودرمانی
مردم باید چگونگی مصرف دارو توسط نوجوانان خود را به دقت پایش کنند. برای برخورداری از کارکرد درست، نیاز است که داروهای ضد افسردگی به صورت مداوم در دوزهای تجویز شده مصرف شوند. از آنجا که اوردوز دارو در نوجوانان می‎تواند خطرناک باشد، دکتر ممکن است در هر بار تجویز تعداد کمی دارو را نسخه کند، یا توصیه نماید که والدین دارو را به شکلی نگهداری کنند که نوجوانان در یک زمان به تعداد زیادی قرص دسترسی نداشته باشند.
اگر نوجوان شما دچار اثرات جانبی آزار دهنده باشد نباید بدون مشوت قبلی با پزشک مصرف دارو توسط وی متوقف شود. برخی داروهای ضد افسردگی می‎توانند باعث ایجاد علایم ترک شوند مگر اینکه دوز مصرف آنها به تدریج کاهش یابد - قطع ناگهانی مصرف دارو می‌تواند به تشدید ناگهانی افسردگی منجر شود.

داروهای ضد افسردگی و بارداری
اگر نوجوان شما باردار یا شیرده باشد، برخی داروهای ضد افسردگی می‎توانند نوزاد یا بچه شیرخوار را در معرض افزایش ریسک مشکلات مربوط به سلامت قرار دهد. اگر فرزند نوجوان شما باردار باشد یا برنامه‎ای برای باردار شدن داشته باشد، باید از این موضوع مطمئن شوید که وی در مورد داروهای ضد افسردگی و مدیریت افسردگی در طول بارداری با پزشک مشورت می‎کند.

روان‎درمانی
روان‏درمانی که به عنوان مشاوره روان‌شناسی یا گفتاردرمانی نیز شناخته می‎شود، اصطلاحی عام برای درمان افسردگی از طریق صحبت در مورد افسردگی و مشکلات مرتبط به آن با یک متخصص سلامت روانی است. انواع مختلفی از روان‎درمانی می‎توانند در مورد افسردگی مؤثر باشند که از جملۀ آنها می‎توان درمان شناختی رفتاری یا درمان بین فردی را نام برد.
روان‌درمانی ممکن است به صورت فرد به فرد، همراه اعضاء خانواده یا به صورت گروهی انجام شود. در طول جلسات منظم درمانی نوجوان می‎تواند:
• در مورد علل افسردگی آموزش ببیند
• می‎تواند بیاموزد تا رفتارها یا افکار ناسالم را بشناسد و در آنها تغییر ایجاد کند
• در موضوع روابط و تجارب خود کاوش کند
• را‎ه‎های بهتری را برای مقابله و رفع مشکلات فرا بگیرد
• اهداف واقع‌گرایانه‎ای را در پیش بگیرد
• حس خوشبختی و کنترل بر خود را مجدداً به دست بیاورد
• برای دفع علایم افسردگی مثل ناامیدی یا خشم از اطرافیان کمک بخواهد
• خود را با بحران یا دیگر مشکلات موجود وفق دهد

بستری شدن در بیمارستان و دیگر برنامه‎های درمانی
در مورد برخی نوجوانان افسردگی به قدری شدید است که نیاز است تا نوجوان در بیمارستان بستری شود، به ویژه اگر نوجوان در معرض خطر صدمه زدن به خود یا دیگران قرار داشته باشد. قرار گرفتن تحت درمان‎ روان‎پزشکی در بیمارستان به آرامش و ایمنی فرد نوجوان تا زمان بهتر شدن علایم بیماری در وی کمک می‎کند.
برنامه‎های درمانی روزانه نیز در این مورد می‎توانند کمک کننده باشند. این برنامه‎ها حمایت و مشاوره لازم را تا زمان تحت کنترل قرار گرفتن علایم افسردگی در نوجوان ارائه می‎دهند.

سبک زندگی و مداوای خانگی
والدین بهترین حامی نوجوان خود در مسیر موفقیت وی به شمار می‎روند. در اینجا چند رویکرد که والدین می‎توانند در کنار فرزندان خود در پیش بگیرند و کمک کننده هستند توضیح داده شده است:
• از برنامه درمانی پیروی کنید. مطمئن شوید که نوجــوان شما در وقت‎های تعیین شده نزد پزشک می‎رود. حتی اگر نوجوان خوب به نظر می‎رسد باید از بابت مصرف داروهای وی به طور منظم اطمینان حاصل شود. اگر نوجوان مصرف داروهای خود را متوقف کند، آنگاه احتمال برگشت علایم وجود خواهد داشت. کنار گذاشتن ناگهانی داروها می‎تواند به بروز علایم ترک منجر شود.
• در مورد افسردگی بیاموزید. داشتن دانش در مورد افسردگی به قوی‎تر شدن نوجوان منجر شده و انگیزه وی در پیروی از برنامه درمانی را افزایش خواهد داد. این دانش در عین حال برای والدین و سایر نزدیکان نوجوان مبتلاء به افسردگی نیز مفید است و آنها در مورد افسردگی بیشتر خواهند آموخت و خواهند دانست که افسردگی اختلالی درمان‌پذیر است.
• با نوجوان خود ارتباط برقرار کنید. در مورد تغییراتی که مشاهده می‎نمایید با نوجوان خود حرف بزنید و در مورد حمایت دایمی خود اطمینان ایجاد کنید. محیطی ایجاد کنید که در آن نوجوان بتواند دغدغه‎های خود را با شما در میان بگذارد.
• در مورد نشانه‎های هشدار دهنده هشیار باشید. در مورد آشنایی با عوامل محرک علایم افسردگی با پزشک و درمانگر مشورت کنید. برنامه‏ای داشته باشید که به شما بیاموزد که در مواقع عود علایم بیماری چه باید بکنید. از اعضاء خانواده یا دوستان بخواهید تا مراقب نشانه‎های هشدار دهنده باشند.
• از این موضوع اطمینان حاصل کنید که نوجوان شما عادات سالمی را دنبال می‎کند. ورزش منظم، حتی فعالیت سبک جسمانی می‎تواند علایم افسردگی را در نوجوان شما کاهش دهد. برخورداری از خواب خوب برای تمامی نوجوانان مهم است به ویژه برای آنهایی که دچار افسردگی هستند. در صورت نامناسب بودن وضعیت خواب نوجوان خود با پزشک مشورت کنید.
• به نوجوان کمک کنید تا از الکل و مواد مخدر دور بماند. نوجوان مبتلاء به افسردگی ممکن است چنین احساس کند که الکل، حشیش یا دیگر مواد مخدر باعث تخفیف علایم افسردگی می‎شوند، اما این مواد در درازمدت می‎توانند باعث وخامت علایم شوند و درمان افسردگی را با دشواری بیشتری روبرو کنند. در صورتی که نوجوان برای تعیین تکلیف با الکل و مواد مخدر به کمک نیاز داشته باشد با پزشک یا درمانگر مشورت کنید.
• در صورت داشتن نوجوان مبتلاء به افسردگی در خانه تمامی آلات قتاله را از دسترس دور کنید.

طب جایگزین
از این موضوع اطمینان حاصل کنید که شما و نوجوان شما ریسک‎ها و نیز فواید محتمل استفاده از درمان مکمل یا جایگزین را درک می‎کنند. درمان پزشکی مرسوم یا روان‎درمانی را با طب مکمل جایگزین نکنید. وقتی پای افسردگی در میان باشد، درمان‎های مکمل جایگزین خوبی برای مراقبت پزشکی محسوب نمی‎شوند.
مثال‎هایی در مورد تکنیک‎های احتمالاً مفید برای مقابله با افسردگی شامل موارد زیر است:
• طب سوزنی
• تکنیک‎های ریلکسیشن مثل تنفس عمیق
• یوگا یا تای چی
• مدیتیشن
• تجسم هدایت شده
• ماساژ درمانی
• موسیقی درمانی یا هنر درمانی
• هدایت معنوی
تکیه صرف بر این روش‎ها عموماً برای درمان افسردگی کفایت نمی‎کند. اما در صورتی که از آنها در کنار دارودرمانی و روان‎درمانی استفاده شود مفید خواهند بود./

Source:
Teen depression
Mayo Clinic
Aug. 17, 2017