زنان، زایمان و نازایی

زنان زمانی دچار واژینیت می‌شوند که مقادیر نرمال قارچ و باکتری موجود در واژن از کنترل خارج می‌شوند

ولوُواژینیت التهاب مادگی (فرج) و واژن است، که واژینیت نیز نامیده می‌شود. ولوواژینیت اختلالی شایع است و در حدود یک/سوم زنان در مقطعی از زندگی خود دچار آن می‌شوند. این بیماری بیشتر در طول سال‌های باروری زنان بروز می‌کند. زنان زمانی دچار واژینیت می‌شوند که مقادیر نرمال قارچ و باکتری موجود در واژن از کنترل خارج می‌شوند. این وضعیت ممکن است به دلایل مختلف شامل تغییر هورمون‌ها، یا مصرف آنتی‌بیوتیک رخ دهد. وضعیت مزبور در عین حال ممکن است نتیجه واکنش به چیزی باشد که با مادگی یا واژن تماس پیدا می‌کند.

هیستروسکپی را می‌توان در بیمارستان یا در مطب پزشک انجام داد

اگر زنی دچار پریودهای سنگین عادت ماهانه و کرامپ شدید باشد یا پزشک نیاز ببیند تا بیشتر در مورد سلامت تولید مثل وی بداند ممکن است انجام هیستروسکپی در دستور کار قرار گیرد. این اقدام می‌تواند تصویری دقیق از وضعیت سرویکس (گردن رحم) و رحم به دست دهد و به پزشک در تشخیص مشکلات مسبب وضعیت کمک کند. در هیستروسکپی، پزشک یک هیستروسکپ -- لوله باریکی مجهز به چراغ در انتهای آن -- را وارد واژن زن می‌کند. به این طریق پزشک خواهد توانست سرویکس و داخل رحم را ببیند. اگر پزشک به موردی غیر نرمال برخورد کند می‌تواند برای تست بعدی نمونه‌ای از ناحیه مورد بررسی بگیرد.

این اختلال می‌تواند هر کسی شامل نوزادان تازه به دنیا آمده و مردان را درگیر کند.

دیاستسیس رکتی [دیاستزیس رکتی] انفصال کامل یا جزئی ابدومینوس رکتوس، یا عضلات "سیکس-پک" است که در ناحیه خط وسط معده به هم می‌رسند. دیاستزیس رکتی در طول بارداری یا پس از آن بسیار شایع است. علت آن است که رحم برای جا دادن بچه در حال رشد باعث کشیدگی عضلات شکم می‌شود. یک مطالعه به این نتیجه رسیده است که تا 60 درصد زنان ممکن است در طول بارداری یا پس از وضع حمل دچار دیاستزیس رکتی شوند. با وجود این وضعیت مورد بحث به بارداری محدود نمی‌شود. این اختلال می‌تواند هر کسی شامل نوزادان تازه به دنیا آمده و مردان را درگیر کند. در برخی موارد دیاستزیس رکتی بر اثر بلند کردن ناصحیح وزنه‌های سنگین با یا اجراء ورزش‌های ناسالم برای شکم یا ورزش سنگین بروز می‌کند.

اندومتریوزیس یک بیماری مزمن لاعلاج است. ما هنوز علت بروز آن را نمی‌دانیم.

اندومتریوزیس [آندومتریوزیس، آندومتریوز، اندومتریوز] اختلالی است که در آن بافت شبیه به بافتی که در جدار رحم شکل می‌گیرد در خارج از حفره رحمی ایجاد می‌شود. جدار مزبور در رحم اندومتریوم نامیده می‌شود. اندومتریوزیس زمانی ایجاد می‌شود که بافت اندومتریوزیس روی تخمدان‌ها، روده، و بافت‎های جدار لگن رشد می‌کند. گسترش بافت اندمتریال در خارج از ناحیه لگن نامعمول بوده اما ناممکن نیست. رشد بافت اندومتریال در محدوده خارج از رحم به نام ایمپلنت اندومتریال شناخته می‌شود.

تغذیه نوزاد با شیر پستان باعث کاهش خطر عفونت‌های دستگاه گوارش می‌شود

بیمار شدن در زمان مادر بودن طاقت‌فرسا است. زن وقت کافی برای آرامش یا استراحت و ریکاوری ندارد و نمی‌تواند روز خود را کامل کند. نیازهای مربوط به انجام وظایف مادری 24 ساعته و 7 روز هفته است. به هر حال، بیماری مادر ممکن است کمترین نگرانی وی باشد. این امکان هست که مادر بیش از وضعیت خود نگران فرزند خویش باشد. از همه اینها گذشت هیچ پدر و مادری نمی‌خواهد فرزند خود را بیمار ببیند - یا علت بیمار شدن وی باشد. بنابراین آیا شیر دادن به فرزند در زمان بیمار بودن مادر ایمن است؟

پریود راهی است که بدن برای رهش بافتی که دیگر به آن نیاز ندارد استفاده می‌کند

پریود (خونریزی رحم در عادت ماهانه) در زنان نوعی خونریزی واژن نرمال است که قسمتی طبیعی از چرخه ماهانه زنان سالم محسوب می‌شود. هر ماه، در سال‌های بین دوره بلوغ (به طور معمول 11 تا 14 سالگی) و یائسگی (معمولاً در حدود سن 51 سالگی) بدن خود را برای بارداری آماده می‌کند. جدار رحم ضخیم می‌شود و تخمک رشد می‌کند و از یکی تخمدان‌ها آزاد می‌گردد. اگر بارداری اتفاق نیفتد میزان هورمون استروژن و هورمون پروژسترون افت می‌کند و در نهایت به سطحی می‌رسد که به بدن می‌گوید که خونریزی عادت ماهانه را شروع کند. در طول پریود، جدار رحم ریزش کرده و با مقداری خون از راه واژن از بدن خارج می‌شود. زنان معمولی حدود 2 تا 3 قاشق غذاخوری از خون خود را در طول پریود از دست می‌دهند.