مالتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری پیشرونده است که میتواند در عصبهای سرتاسر بدن آسیب شدیدی ایجاد کند. علایم مالتیپل اسکلروزیس گرایش به وخامت دارند و وقتی این بیماری پیشرفت میکند میتواند باعث اختلال تکلم و مهارتهای حرکتی شود. مالتیپل اسکلروزیس میتواند به مشکلات قابل ملاحظهای در انجام تکالیف روزمره منجر گردد و به میزان زیادی کیفیت زندگی بیمار را خدشهدار کند. مالتیپل اسکلروزیس هیچ علاجی ندارد و درمان این بیماری بر پیشگیری از علایم و کاهش آنها متمرکز میشود. مالتیپل اسکلروزیس در کودکان به اندازه افراد بزرگسال شایع نیست. وقتی مالتیپل اسکلروزیس در کودکان ایجاد شود، خود آنها و والدین و پرستاران بچهها ممکن است در مورد بیماری به ترس و عدم یقین دچار شوند.
مالتیپل اسکلروزیس
مالتیپل اسکلروزیس (MS) و اسکلروزیس جانبی امیوتروفیک (ALS) - تفاوتها، علل، و درمان
مالتیپل اسکلروزیس و اسکلروزیس جانبی امیوتروفیک هر دو بیماریهای پیشروندهای هستند که بهسیستم عصبی مرکزی لطمه میزنند. اگرچه این بیماریها در برخی از اثرات و علایم خود مشابهند، درمان و دورنما برای هر یک از این دو بیماری متفاوت است. مالتیپل اسکلروزیس که به MS معروف است، باعث میشود تا سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی مرکزی حمله کند. سیستم عصبی مرکزی متشکل است از: مغز، طناب نخاعی، عصبهای بینایی. اسکلروزیس جانبی امیوتروفیک (ALS) که عموماً به نام بیماری لو گریگ شناخته میشود یک بیماری نورولوژیک پیشرونده است.
MS پیشرونده اولیه: علایم، درمان و دورنما

این اختلال میتواند به زندگی روزمرة فرد و توانایی او در انجام تکالیف روزانه لطمه بزند. یکی از علایم اصلی مرتبط به PPMS دشواری راه رفتن است و اعتقاد بر آن است که این مشکل مرتبط به آسیب وارده بر نخاع توسط PPMS است.
مالتیپل اسکلروزیس (MS) اختلالی است که به سیستم عصبی مرکزی بیمار آسیب میرساند. بدن غشاء مایلین را که مسؤول انتقال پیام به فیبرهای عصبی است، نابود میکند. در نتیجه، ارتباط میان مغز فرد و عصبها مختل میشود. در نهایت فیبرهای عصبی که به نام اکسون شناخته میشوند نیز آسیب میبینند. این بیماری میتواند بیمار را دچار مشکلات حرکتی و بینایی کند. مالتیپل اسکلروزیس نوعی بیماری است که میتواند از چهار طریق مختلف توسعه پیدا کند. چهار نوع مزبور شامل MS عود – فروکشکننده (RRMS)، مالتیپل اسکلروزیس پیشروندة ثانویه (SPMS)، مالتیپل اسکلروزیس عود کننده پیشرونده (PRMS) و MS پیشروندة اولیه (PPMS) است. هر نوع بر مبنای علایمی که به شکلی متفاوت بروز و توسعه پیدا میکنند تعریف میشود.
علایم و نشانههای مالتیپل اسکلروزیس (MS) در زنان

میزان آسیب MS در زنان بیش از مردان است. این اختلال همچنین سبب ایجاد علایم و مشکلاتی در زنان میشود که مردان به آنها مبتلاء نمیگردند.
مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری خودایمنی عصبی است که به سیستم عصبی مرکزی آسیب میرساند و به صورت بالقوه برای بیمار ناتوانیآور است. سیستم ایمنی به پوشش مایلین که فیبرهای عصبی را محافظت میکند حملهور میشود. این عالم باعث ایجاد اختلال در ارتباط میان مغز و دیگر اندامهای بدن شده و این روند در نهایت باعث صدمه دیدن عصبها میشود. میزان آسیب MS در زنان بیش از مردان است. این اختلال همچنین سبب ایجاد علایم و مشکلاتی در زنان میشود که مردان به آنها مبتلاء نمیگردند. اغلب اوقات MS در زنان 20 تا 40 ساله تشخیص داده میشود. اگرچه زنان ممکن است بسیاری از علایم موجود در مردان را تجربه کنند، این اختلال همچنین میتواند اثرات خاصی بر عادت ماهانه، پیشگیری از بارداری، حاملگی و یائسگی داشته باشد.