مغز و اعصاب

بسیاری از افراد دچار ناهنجاری کیاری نشانه یا علامتی ندارند

ناهنجاری کیاری اختلالی است که در آن بافت مغز به داخل کانال نخاعی گسترش پیدا می‌کند. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که جمجمه به شکل غیر نرمال کوچک یا دچار اختلال شکل است و به مغز فشار آورده و آن را به سمت پایین می‌راند. ناهنجاری کیاری ناشایع است اما افزایش کاربرد تست‌های تصویربرداری به موارد بیشتر تشخیص منجر شده است. پزشکان ناهنجاری کیاری را بسته به آناتومی بافت مغزی که تغییر جا داده و وارد کانال نخاعی شده و اینکه ناهنجاری‌های رشد مغز یا ستون فقرات وجود داشته باشد به سه نوع تقسیم‌بندی می‌کنند.

علایم مونوپلژی ممکن است به شکل ناگهانی بروز کند

مونوپلجیا (مونوپلژیا، مونوپلژی) نوعی فلج است که بر یک عضو یا اندام، اغلب اوقات یک دست، تأثیر می‌گذارد، اما این بیماری همچنین می‌تواند یکی از پاها را نیز درگیر کند. برخی اوقات مونوپلژی ممکن است اختلالی موقتی باشد اما در موارد دیگر امکان دایمی شدن آن وجود دارد. بدن انسان دارای یک سیستم عصبی گسترده است. یکی از کارکردهای سیستم عصبی انسان به حرکت در آوردن عضلات بدن است. این شامل حرکاتی است که شخص بر آنها کنترل دارد (حرکات ارادی) و آنهایی که شخص بر آنها کنترل ندارد (حرکات غیر ارادی). وقتی یک قسمت از سیستم عصبی آسیب می‌بیند، این وضعیت می‌تواند باعث ایجاد اختلال در فعالیت پیام‌رسانی یک عضله یا یک گروه عضله شود.

فقدان گرافستزیا نشانه‌ای از وجود یک اختلال یا آسیب نورولوژیک است

گرافستزیا که گرافگنوسیا نیز نامیده می‌شود توانایی شناسایی نمادها و نشانه‌ها در زمان ردیابی آنها بر روی پوست است. واژه "گراف" به معنی نگارش و "اتزیا" به معنی حس کردن است. این توانایی یک مقیاس عملکرد یا کنش قشر مغز محسوب می‌شود. به طور مشخص این توانایی نیازمند یک سیستم حسی نرمال در قشر مغز است، که شامل قشر مغزی حسی-بدنی اولیه و اتصالات آن است. این قسمت از مغز مردم را از حس‌های مختلف شامل موارد زیر آگاه می‌کند: لمس، فشار، دما، درد، وضعیت قرارگیری اندام‌ها. این شامل حس حرف یا عدد تحریر شده بر روی پوست می‌شود. یک قشر مغز حسی-بدنی اولیه نرمال به ما اجازه می‌دهد تا حس ایجاد شده را تفسیر و نماد را شناسایی کنیم.

سندرم هالرفوردن-اشپاتز یک اختلال نورولوژیک ارثی است

سندرم هالرفُردن-اشپاتز (HSD) به نام‌های زیر نیز شناخته می‌شود: تباهی عصبی ناشی از انباشت آهن در مغز (NBIA)، تباهی عصبی مرتبط به پانتوتنات کیناز (PKAN). سندرم هالرفردن - اشپاتز یک اختلال نورولوژیک ارثی است. این بیماری باعث ایجاد مشکلات حرکتی می‌شود. سندرم هالرفردن-اشپاتز یک بیماری بسیار نادر اما جدی است که به مرور زمان وخیم‌تر می‌شود و می‌تواند کشنده باشد. سندرم هالرفردن-اشپاتز باعث ایجاد طیفی از علایم می‌شود که بر مبنای شدت بیماری و میزان پیشرفت آن متفاوتند. انقباضات پیچشی عضله یک علامت شایع سندرم هالرفردن است. این اختلالات ممکن است در صورت، تنه، و اندام‌ها بروز کنند. 

نوروپاتی الیاف کوچک گاهی از اوقات می‌تواند یک نشانه مشکلی زیربنایی در سلامت، مواردی مثل دیابت یا بیماری خودایمنی، باشد

نوروپاتی الیاف کوچک [نوروپاتی فیبر کوچک] بر اثر صدمات ایجاد شده در الیاف (فیبرهای) کوچک سیستم عصبی محیطی ایجاد می‌شود. این الیاف کوچک درد، گرما، و حس خارش را در پوست کشف می‌کنند. آنها در عین حال عملکردهای خودکار سیستم قلبی عروقی و دستگاه گوارش را تنظیم می‌نمایند. آسیب دیدن سیستم عصبی محیطیِ تأثیرگذار بر الیاف کوچک می‌تواند باعث حس سوزش یا مور مور شود که در پاها شروع می‌شوند و به سمت بالا حرکت کرده مابقی بدن را درگیر می‌کنند. نوروپاتی الیاف کوچک گاهی از اوقات می‌تواند یک نشانه مشکلی زیربنایی در سلامت، مواردی مثل دیابت یا بیماری خودایمنی، باشد.

ضعف عضله علامت اصلی پارزی است

پریسیس [پارزی] پارزی اختلالی است که در آن حرکت عضله تضعیف می‌شود. خلاف فلج، افراد دچار پارزی کماکان تا حدودی بر عضلات آسیب دیده خود کنترل دارند. پارزی بر اثر آسیب‌دیدگی عصب رخ می‌دهد، که ممکن است در نتیجه عوامل یا اختلالات متعددی ایجاد گردد. پارزی به وضعیتی اشاره دارد که در آن حرکت عضله تضعیف یا مختل شده است. مردم همچنین گاهی از اوقات به پارزی زیر عنوان "فلج خفیف" یا "فلج جزئی" اشاره می‌کنند. اگرچه پارزی عضلات را درگیر می‌کند به طور معمول بر اثر آسیب دیدن عصب ایجاد می‌شود. یک شبکه عصبی گسترده حرکت عضلات را در بدن ما کنترل می‌کند. اگر یک بخش از این شبکه آسیب ببیند، عضلات ناحیه صدمه دیده دیگر نمی‌توانند به طور کامل عمل کنند.