اختلال علایم جسمانی: علایم، علل، تشخیص، و درمان این بیماری در زنان بیش از مردان شایع است اختلال علایم جسمانی (SDD) یک اختلال روانی است که با شکایات قابل توجه، برگشت کننده، متعدد و فعلی بالینی در مورد علایم سوماتیک مشخص می‌شود. این اختلال که پیشتر زیر عنوان اختلال جسمانی‌سازی یا ناخوشی روان‌تنی شناخته می‌شود باعث ایجاد چنان نگرانی و مشغله ذهنی می‌شود که زندگی روزانه فرد مبتلاء را دچار اختلال می‌کند. مردم مبتلاء به اختلال علایم جسمانی ممکن است اقدامات معمول در پزشکی یا اختلالات متعارف را به عنوان موارد تهدیدگر زندگی تلقی کنند. این احساسات و رفتارهای مرتبط به نگرانی پیرامون بیماری با گرفتن نتایج نرمال در تست‌های پزشکی تسکین نمی‌یابند. درمان اختلال علایم جسمانی شامل درمان شناختی رفتاری و برخی داروهای ضد افسردگی است.
اثر گانزفلد چیست و چه کاربردی دارد؟ اثر گانزفلد زمانی مورد توجه عمومی قرار گرفت که برای تحقیق در مورد درک و دریافت فوق حسی به کار برده شد اثر گانزفلد زمانی بروز می‌کند که مغز ما از تحریک بصری محروم می‌شود و جاهای خالی مربوط به تحریک مزبور را از سوی خود پر می‌کند. این وضعیت باعث تغییر درک و دریافت ما شده و باعث ایجاد الگوهای دیداری و شنیداری غیر معمول می‌گردد. وضعیت مورد اشاره حتی می‌تواند به توهم منجر شود. ولفگانگ متزگر روان‌شناس مفهوم اثر گانزفلد را در سال 1930 معرفی کرد. "گانزفلد" در زبان آلمانی به معنی "کل میدان" است. این اصطلاح به فضایی فاقد ساختار و یکسان اشاره دارد که کل میدان دید ما را پوشش می‌دهد. آزمایش‌های مربوط به اثر گانزفلد برای تحقیق در تله‌پاتی و وضعیت توهمی مورد استفاده قرار گرفته است. برخی افراد از آن صرفاً برای امور تجربی استفاده می‌کنند.
آیا اثر نوسبو برای سلامت مضر است؟ قدرت تفکر مثبت (یا منفی) در عمل می‌تواند بر سلامت ما تأثیر بگذارد اثر دارونما (پلاسبو) یک جنبه تاریک نیز دارد - یک نوع اثر دارونمای منفی که اثر نوسبو نامیده می‌شود. اثر نوسبو زمانی بروز می‌کند که به شخص یک قرص قند داده شده و به او می‌گویند که این قرص دارای اثرات جانبی هولناکی است، و سپس شخص همان علایم را بروز می‌دهد. اثر نوسبو در عین حال ممکن است زمانی ایجاد شود که پزشک به بیمار می‌گوید که یک عمل جراحی یا اقدام پزشکی می‌تواند نتایج منفی به همراه داشته باشد: صرف آگاهی از ریسک‌های مورد اشاره می‌تواند بر ریکاوری بیماری تأثیر منفی داشته باشد... و همه‌اش به دلیل قدرت تلقین.
توهم با چشم بسته: علل، موارد نگرانی‌آور امکان دچار شدن به توهم بصری در شرایط بسته بودن چشم‌ها نیز وجود دارد توهم از سوی متخصصان سلامت روانی به عنوان تجاربی حسی تلقی می‌گردد که ممکن است واقعی به نظر برسد اما در حقیقت مخلوق ذهن ما است. توهم بصری، برای مثال، باعث دیدن تصاویر، افراد و اشیائی می‌شود که صرفاً خود شخص دچار توهم آنها را می‌بیند. اما در عین حال امکان دچار شدن به توهم بصری در شرایط بسته بودن چشم‌ها نیز وجود دارد. دیدن الگوها، نورها و رنگ‌هایی در زمان بسته بودن چشم‌ها یک پدیده طبیعی موسوم به توهم با چشم بسته است. به هر حال برخی علل ممکن است به اختلالات زمینه‌ای پزشکی مرتبط باشند.
هیستریا (هیستری) در گذشته و حال در طول سال‌های 1800 میلادی هیستری به عنوان یک اختلال روانی در نظر گرفته می‌شد هیستریا (هیستری) اصطلاحی است که برای توصیف عواطف بیش از حد به کار می‌رود اما در عین حال زمانی یک اصطلاح تشخیصی متداول بود. در اصطلاحات عامیانه هیستری اغلب برای توصیف رفتار تحت تحریک عواطف و احساساتی به کار می‌رود که زیاده‌روانه و خارج از کنترل به نظر می‌رسند. وقتی کسی به شکلی پاسخ می‌دهد که با توجه به شرایط مرتبط به شکلی افراطی احساساتی به نظر می‌رسد برای توصیف او از اصطلاح هیستری استفاده می‌شود. در طول عصر ویکتوریایی، این اصطلاح اغلب برای ارجاع به حاملی از علایم استفاده می‌شد که عموماً فقط در زنان دیده می‌شدند.
آنچه باید در مورد کاتاتونیا (کاتاتونی) بدانیم ریسک ابتلاء زنان به کاتاتونیا بالاتر است کاتاتونیا (کاتاتونی) یک اختلال روان-حرکتی است به این معنی است که ارتباط میان عملکرد روانی و حرکتی در آن درگیرند. کاتاتونیا بر توانایی شخص در حرکت به شکل نرمال تأثیر می‌گذارد. افراد دچار کاتاتونیا ممکن است دچار طیفی از علایم شوند. شایع‌ترین علامت آن استوپور است، و بدان معنی است که شخص قادر به حرکت کردن، صحبت، یا پاسخ به یک محرک نیست. به هر حال، برخی افراد دچار کاتاتونیا ممکن است حرکات اضافی نشان داده و رفتار سراسیمه بروز دهند. کاتاتونیا ممکن است در هر مورد از چند ساعت تا هفته‌ها، ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد.
بی‌حسی و کرخت شدن دهان: علل، تشخیص و درمان علل بالقوه متعددی برای بی‌حسی دهان مطرح است بسیاری از مردم احساس بی‌حسی دهان را با اقدامات دندان‌پزشکی مرتبط می‌کنند. در هر حال، علل بالقوه متعدد دیگری برای بی‌حس شدن دهان مطرحند. بی‌حسی دهان ممکن است توصیف‌گر فقدان کلی یا حدودی حس باشد. بی‌حسی قسمتی ممکن است با حس‌های مثل مور مور یا سوزن سوزن شدن همراه گردد. علل بالقوه متعددی برای بی‌حسی دهان مطرح است. مثال‌هایی در این مورد کمبودهای غذایی، آلرژی یا اختلالات زمینه‌ای پزشکی را شامل می‌شود. در صورت مواجه شدن با بی‌حسی پایدار در دهان یا اگر این بی‌حسی با علایم نگران کننده همراه باشد، مردم باید به پزشک مراجعه کنند.
