نوع بشر از دیرباز با کاتاراکت مواجه بوده است
اسکلروزیس هسته‌ای (اسکلروز هسته‌ای) کدر شدن عدسی‌های چشم است. کاتاراکت اسکلروزیس هسته‌ای زمانی که شدید یا علامت‌دار شود به یک مشکل تبدیل می‌گردد. تمامی حیوانات، شامل نوع بشر، که دارای عدسی‌های آناتومیک طبیعی هستند در فرآیند پیری ممکن است دچار کاتاراکت هسته‌ای و علایم مرتبط به آن شوند. وقتی جوانیم و بینایی ما در نهایت قدرت خود است قسمتی از چشم که نور وارد آن می‌شود (عدسی‌ها) شفاف است. برای داشتن بینایی واضح شفافیت عدسی‌ها اهمیت دارد. وقتی ما پا به سن می‌گذاریم یا به علت بیماری‌های آسیب زننده به چشم، این لنزها ممکن است سفت شوند، تغییر رنگ دهند و حالت اپاک یا "ابری" پیدا کنند. این نمای ظاهری متمایز صرفاً نشانه‌ای از پیری نیست و می‌تواند باعث اختلال بینایی گردد.
