ترجمه هامیک رادیان
برای نخستین بار، محققان ارتباطی را میان سندرم تخمدان پلی‌کیستیک و افزایش خطر اتیسم در فرزندان معرفی کرده‌اند.
محقق هدایتگر کیریاکی کوزیدو از دپارتمان علوم بهداشت عمومی انستیتو کارولینسکا در سوئد و همکارانش یافته‌های خود را در نشریة مولکولار پسیکیاتری منتشر کرده‌اند.
اُتیسم – یک ناتوانی گسترش یابنده، که با مشکلات اجتماعی، ارتباطی و رفتاری خصلت‌نمایی می‌شود، اخیراً یکی از هر 68 کودک را در ایالات متحد آمریکا تحت تأثیر قرار داده است.
در حالی که علل دقیق اتیسم ناشناخته باقی مانده‌اند، تحقیقات گذشته چنین مطرح کرده‌اند که قرار گرفتن بچه در اوایل زندگی در معرض نوع خاصی از هورمون‌های جنسی که به نام اندروژن‌ها شناخته می‌شوند ممکن است بر گسترش اختلال تأثیر بگذارد.
با وجودی که هم مردان و هم زنان اندروژن تولید می‌کنند – همانند تستوسترون و اندروستندیون – این هورمون‌ها اغلب به "هورمون‌های مردانه" تأویل می‌شوند، برای اینکه آنها نقشی کلیدی در ویژگی‌های مردانه ایفا کرده و مردان آنها را در سطوح بیشتری تولید می‌کنند. این هورمون‌ها همچنین در توسعة مغز مشارکت دارند.
تولید اندروژن در میان زنان دچار سندرم تخمدان پلی‌کیستیک افزایش دارد – وضعیتی که به عملکرد تخمدان آسیب می‌زند. با این ایده، کوزیدو و همکاران در صدد تحقیق در این مورد برآمدند که آیا تشخیص سندرم تخمدان پلی‌کیسیتیک در طول حاملگی ممکن است بر توسعة اتیسم در میان فرزندان مؤثر باشد.
59٪ ریسک بالاتر اتیسم برای کودکان متولد شده از مادران دچار سندرم تخمدان پُلی‌کیستیک
برای رسیدن به یافته‌هایشان، تیم تحقیق داده‌های ثبت جمعیت و بهداشت سوئد را برای گردآوری اطلاعات تمامی کودکان در سن 4 تا 17 سال که در فاصلة سال‌های 1984 تا 2007 در سوئد متولد شده بودند مورد استفاده قرار داد.
محققان 24000 کودک مبتلاء به اتیسم را شناسایی و با 200000 کودک غیر مبتلاء به این بیماری مقایسه کردند.
در مقایسه با بچه‌های متولد شده از مادران فاقد سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، آنانی که از مادران مبتلاء به این سندرم در دوران حاملگی متولد می‌شوند به عنوان بچه‌هایی که در ریسکی 59٪ بیشتر برای گسترش بیماری قرار دارند شناخته شدند.
خطر اتیسم برای بچه‌هایی که مادرانشان دچار سندرم تخمدان پلی‌کیستیک بوده و در عین حال چاق بودند حتی بیشتر بود؛ چنین زنانی بر مبنای نظر تیم تحقیق، به نحو قابل ملاحظه‌ای متمایل به داشتن سطوح بالای اندروژن هستند.
در حالی که اتیسم در میان پسران بسیار بیش از دختران معمول است، تیم تحقیق می‌گوید آنها دریافته‌اند که جنسیت تفاوتی در ریسک اتیسم در میان بچه‌های متولد شده از مادران مبتلاء به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک ایجاد نمی‌کند.
محققان قادر به یافتن دلایل دقیق برای یافته‌های خود نشدند، اما آنها بر این گمان هستند که وابستگی میان مادران دچار سندرم تخمدان پلی‌کیستیک و افزایش خطر ابتلاء به اتیسم ممکن است ناشی از افزایش سطوح اندروژن باشد.
بر مبنای نظر تیم تحقیق همچنین امکان دارد که اتیسم و سندرم تخمدان پلی‌کیستیک عوامل ژنتیک را تقسیم کرده باشند، و ممکن است پیوستگی مزبور همچنین نتیجة دیگر مسائل متابولیک باشد که در میان زنان دچار سندرم تخمدان پلی‌کیستیک افزایش می‌یابد.
محققان می‌گویند مطالعات بیشتر برای تکرار یافته‌های آنها و تصمیم در مورد ساز و کارهای اساسی مورد نیاز است.
محقق ارشد مطالعه رنی گاردنر، و نیز عضو دپارتمان علوم بهداشت در کارولینسکا می‌گوید، تا آن زمان ارائة توصیه‌های بالینی برای زنان حاملة مبتلاء به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک بسیار زود است، «هرچند افزایش آگاهی از چنین وابستگی ممکن است کشف زودهنگام اختلال اتیسم در کودکان دارای مادر مبتلاء به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک را تسریع کند.»
نظرات (0)