راش لنفوم

• راش لنفوم چیست؟
• علایم دیگر
• علل و ریسک فاکتورها
• تشخیص لنفوم
• درمان لنفوم
• دورنما

لنفوما (لنفوم) نوعی سرطان است که در سلول‌های ایمنی به نام لنفوسیت شکل می‌گیرد. وقتی لنفوم پوست را درگیر می‌کند می‌تواند سبب بروز یک راش شود که به شکل یک مورد یا بیشتر لکه‌های پوسته داده، قرمز متمایل به بنفش، پلاک یا نودول بروز می‌کند.
احتمال زیادی دارد که مردم یک راش لنفوم، مثل مورد مایکوزیس فونگوئیدوس را با دیگر اختلالات پوست مثل پسوریازیس (سوریازیس) یا اگزما که می‌توانند باعث ایجاد علایم مشابهی شوند، اشتباه بگیرند.
تشخیص و درمان زودرس حیاتی است، و رویکردهای تلفیقی به نوع لنفوم مبتلابه شخص بستگی دارد.

راش لنفوم چیست؟
راش لنفوم اصطلاحی نیست که نزد پزشکان متداول باشد اما برخی از مردم ممکن است آن را به عنوان اصطلاحی برای توصیف علایم مرتبط به پوست دچار لنفوم به کار ببرند.
راش‌های پوستی علایم ناشایع لنفوم هاجکین محسوب می‌شوند اما آنها ممکن است در مورد انواع دیگر لنفوم که در سلول‌های T یا B شروع می‌شوند شیوع بیشتری داشته باشند.
"انجمن آمریکایی سرطان" می‌نویسد که تقریباً نیمی از موارد لنفوم پوست از نوع مایکوزیس فونگوئیدوس هستند. شایع‌ترین نوع لنفوم سلول T جلدی، مایکوزیس فونگوئیدوس، زمانی بروز می‌کند که سلول‌های T سرطانی با نمای مشخص لکه‌ها، پلاک‌ها و گاهی از اوقات ضایعات شبه تومور حاضرند.
متداول‌ترین نشانه مایکوزیس فونگوئیدوس وجود یک راش دارای یک مورد یا بیشتر لکه‌های پوسته داده ملتهب است. این لکه‌ها اغلب با خارش همراهند و راحت‌ترین راه شناسایی آنها در حمام است و عموماً روی باسن و ران ظاهر می‌شوند.
به مرور زمان راش ممکن است شدیدتر شده و به نواحی دیگر سرایت کند. ناحیه آسیب دیده پوست زمخت و سفت می‌شود و پلاک‌های برآمده‌ای روی آن شکل می‌گیرد. این پلاک‌ها ممکن است به تیرگی بگرایند و احتمال خونریزی آنها وجود دارد. برخی از آنها ضایعات برآمده تومور مانند ایجاد می‌کنند.
برخی از دیگر مبتلایان مایکوزیس فونگوئیدوس ممکن است دچار سرخی بسیار خشک و خارش‌دار روی بخش اعظم پوست خود شوند و این می‌تواند نشان دهنده ابتلاء به سندرم سزاری باشد.
پزشکان سندرم سزاری را نسبتاً متمایز از مایکوزیس فونگوئیدوس متعارف تلقی می‌کنند. در سندرم سزاری سلول T سرطانی نوعی متفاوت از نوع مربوط به مایکوزیس فونگوئیدوس است.
اگرچه مایکوزیس فونگوئیدوس شایع‌ترین نوع لنفوم سلول T سرطانی است، انواع متعدد دیگری از آنها وجود دارد که برخی‌شان بسیار نادرند.

علایم دیگر
هر علامت اضافی دیگری به نوع لنفوم مبتلابه شخص بستگی دارد.
برخی از مردم دچار مایکوزیس فونگوئیدوس در ابتدای بیماری گذشته از راش هیچ علامت دیگری را تجربه نمی‌کنند.
راش و پلاک‌های مورد اشاره ممکن است با پیشرفت بیماری بدتر شوند. در برخی موارد ضایعه شبه تومور ممکن است روی پوست ایجاد گردد. سرطان ممکن است به گره‌های لنفاوی یا دیگر نواحی بدن منتقل شود.
علایم گسترش یا پیشرفت سرطان می‌تواند شامل موارد زیر باشد.
• تشدید خارش
• بروز توده و برآمدگی (لنفادنوپاتی)
• تب
• لرز
• تعریق شبانه
• کاهش وزن
علایم مزبور ممکن است بر اثر انواع متعدد لنفوم شامل مواردی که در دیگر نقاط بدن شکل می‌گیرند، ایجاد شود و به نام لنفوم سیستمیک شناخته می‌شوند.
علایم اولیه ممکن است حتی توسط متخصص پوست به سهولت نادیده گرفته شوند، که این باعث می‌گردد تا تشخیص با چالش همراه شود.
هیچ معیار تشخیصی استانداردی برای مایکوزیس پمفیگوس وجود ندارد و تشخیص به میزان زیادی وابسته به یافته‌های بیوپسی است. برای مشکل‌تر شدن تشخیص، باید گفت که اگزما و اختلالات مشابه نیز ممکن است در بیوپسی شبیه مایکوزیس پمفیگوس به نظر برسند. به همین دلیل پزشکان به طور معمول چند بار بیوپسی می‌گیرند.

توضیح: تصاویر بالا متعلق به مقاله اصلی است

علل و ریسک فاکتورها
هر کسی ممکن است دچار لنفوم شوند، با وجود این برخی از مردم در ریسک بالاتری برای ابتلاء به آن قرار دارند. بر مبنای اعلام "انجمن آمریکایی سرطان"، لنفوم‌های پوست مثل مایکوزیس پمفیگوس در مردم سنین سال‌های 50 و 60 شیوع بیشتری دارند.
همچنین مردان دو بار بیشتر از زنان در خطر ابتلاء به مایکوزیس پمفیگوس قرار دارند.

تشخیص لنفوم
تشخیص راش لنفوم مثل مورد مایکوزیس پمفیگوس ممکن است موضوعی زمان‌بر باشد. علایم لنفوم ممکن است در ابتدا به سادگی نادیده گرفته شوند بنابراین مراجعه به پزشک به صورت زودهنگام ضروری است.
به علاوه لکه‌ها و پلاک‌های روی پوست ممکن است مشابه مواردی مثل اگزما باشند.
فرآیند تشخیص شامل معاینه بالینی، گرفتن شرح حال پزشکی، سؤال در مورد علایم اضافی و در اغلب موارد انجام تست خون است.
پزشک احتمالاً نشانه‌های مربوط به بزرگ شدن گره‌های لنفاوی را بررسی خواهد کرد و اگر این نشانه‌ها وجود داشته باشند پزشک ممکن است بیوپسی گره لنفاوی بزرگ شده را نیز در دستور کار قرار دهد.
به علاوه تست‌های تصویربرداری می‌توانند به پزشکان کمک کنند تا دریابند که آیا لنفوم پوست به دیگر نقاط بدن سرایت کرده است یا خیر. پزشک ممکن از هر یک از اسکن‌های زیر استفاده کند:
• CT اسکن
• MRI
• PET اسکن
این تکنیک‌های تصویربرداری به دکتر کمک می‌کنند تا هر گونه ناهنجاری را در ارگان‌ها و بافت‌ها جستجو کند.

درمان لنفوم
درمان لنفوم به نوع و میزان گسترش آن در بدن بستگی دارد.
درمان‌های استاندارد برای سرطان، مثل موارد فهرست شده در زیر درمان‌های رایج برای لنفوم محسوب می‌شوند:
• ایمنی درمانی
• شیمی درمانی
• اشعه درمانی
برای لنفوم‌های پوست مثل مایکوزیس پمفیگوس پزشکان ممکن است کرم‌ها یا پمادهای موضعی حاوی کورتیکوستروئیدها، شیمی درمانی یا رتینوئیدها را تجویز کنند. این داروها می‌توانند درد و خارش را کنترل کرده راش را از بین ببرند و به کُند شدن روند پیشرفت سرطان کمک کنند.
اغلب مردم مبتلاء به مایکوزیس پمفیگوس در عین حال از نوردرمانی که از اشعه ماوراء بنفش استفاده می‌کند، سود می‌برند. درمان پرتو باریک اشعه ماوراء بنفش B نوع بسیار رایج نوردرمانی برای مایکوزیس پمفیگوس است.
در برخی موارد پزشک ممکن است داروی خاصی را با هدف کمک به درمان با پرتوهای اشعه ماوراء بنفش A تجویز کند. اصطلاح پزشکی مربوط به این درمان تلفیقی درمان پسورالن و اشعه ماوراء بنفش A یا PUVA است.
در برخی مواقع ممکن است درمان تلفیقی بسیار مؤثر باشد. نویسندگان یک تحقیق مربوط به سال 2016 پی برده‌اند که 81 درصد مردم حاضر در یک مطالعه که دچار مایکوزیس پمفیگوس بودند و تلفیقی از دارو و نور ماوراء بنفش دریافت کردند به درمان پاسخ دادند.
در برخی موارد مایکوزیس پمفیگوس یا سندرم سزاری، پزشک ممکن است پیوند مغز استخوان را توصیه کند.
عمل جراحی درمان رایج لنفوم سلول T پوستی نیست مگر اینکه بیمار صرفاً دچار یک پلاک منفرد باشد که امکان بروز آن در برخی انواع این لنفوم وجود دارد.

دورنما
دورنما برای شخص دچار لنفوم سلول T پوستی به نوع بیماری و میزان پیشرفت آن در زمان تشخیص بستگی دارد.
عوامل دیگری مثل سن بیمار در زمان تشخیص، وضعیت کلی سلامت و چگونگی پاسخ سرطان به درمان در مورد دورنمای بیماری نقش دارند.
بسیاری از مردم مبتلاء به لنفوم قادرند تا علایم بیماری را مدیریت کرده و سرطان را برای زمانی دراز مهار کنند. در موارد دیگر بیماری به سرعت پیشرفت می‌کند و به دیگر نقاط بدن گسترش می‌یابد.
در حال حاضر مایکوزیس پمفیگوس علاج قطعی ندارد. درمان با هدف کنترل پیشرفت سرطان و مهار علایم صورت می‌گیرد./

• دکتر اُون کرامر، جون جانسون
• ترجمه نادر اکبری سراوانی

Source:
Medical News Today
Lymphoma rash: What to know
Medically reviewed by Owen Kramer, MD
On November 13, 2019
New —
Written by Jon Johnson